منبر مجازی ویژه:
غصب زمین؛ آتش دنیا، شعله‌های ابدیت! (۲)
ای اهل ایمان! امروز درنگی بر حقیقتی تلخ ضروری است؛ حقیقتی که سنگینی بار آن در آخرت، کمرشکن خواهد بود. برخی غاصبان از خدا بی خبر منافق، در لباس دین، برای غصب زمین‌های مردم توجیهات شرعی می‌تراشند، اما واقعیت این است: غصب اموال مردم، به ویژه زمین‌های بی‌پناه، آتشی است که دنیا و آخرت را می‌سوزاند.
چه بسیار کسانی که در صف اول نماز جماعت می‌ایستند، اما زمین یتیمی را که جز خدا حامی ندارد، تصاحب می‌کنند! چه بسیار هستند که در موقعیت های مختلف و تنگناهای اقتصادی مردم، زمین روستاییان را به بهایی ناچیز می‌ربایند و حق محرومان را می‌بلعند! آیا زمان آن نرسیده که به خود آییم و این ظلم آشکار را پایان دهیم؟
قرآن کریم با هشداری کوبنده می‌فرماید:
﴿وَلا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُم بَیْنَکُم بِالْبَاطِلِ﴾ (البقره: ۱۸۸)
«و اموال یکدیگر را به ناحق مخورید!»
و در آیه‌ای دیگر سرنوشت غاصبان را ترسیم می‌کند:
﴿إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا﴾ (نساء: ۱۰)
«آنان در شکم‌های خود آتش می‌خورند!»
تصور کنید کسی که وجبی از زمین مظلومی را غصب کرده، روزی زنجیرهای آتشین همان زمین را بر گردن خواهد دید.
پیامبر اکرم (ص) در حدیثی هولناک می‌فرمایند:
«مَنْ أَخَذَ شِبْرًا مِنَ الْأَرْضِ ظُلْمًا طُوِّقَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مِنْ سَبْعِ أَرَضِینَ» (صحیح بخاری، ج۳، ص۱۲۳)
«هر که وجبی از زمین را به ستم بگیرد، روز قیامت هفت طبقه زمین به گردنش افکنده می‌شود!»
آیا می‌دانید غاصبانی که هکتارها زمین را با سندسازی می‌بلعند، در قیامت زیر چه عذابی له خواهند شد؟
غصب امروز، تنها با زور نیست؛ شیوه‌های شیطانیِ پیچیده‌تری دارد: جعل سند برای زمین‌های افراد غافل و یا بی‌صاحب، سوءاستفاده از نفوذ برای تصاحب املاک مردم و دولت، یا پایمال کردن حقوق مظلومان و یتیمان با اسناد ساختگی و ... .
امام صادق (ع) درباره این ستمکاران هشدار می‌دهند:
«لَیْسَ مِنْ ظُلْمٍ أَسْرَعُ عُقُوبَةً مِنْ أَکْلِ مَالِ الْیَتِیمِ» (الکافی، ج۷، ص۲۹۰)
«هیچ ظلمی کیفرش سریع‌تر از خوردن مال یتیم نیست!»
اما آیا تنها یتیمان قربانی‌اند؟ هر حقی که پایمال شود، عذاب الهی را در پی دارد.
برخی گمان می‌کنند اگر در دنیا کسی حقشان را نگیرد، از عذاب الهی در امانند. اما امام علی (ع) می‌فرمایند:
«مَنْ تَعَدَّى حَدَّهُ ذَهَبَ نَصِیبُهُ» (نهج البلاغه، حکمت ۳۶۷)
«هر که از حد خود تجاوز کند، بهره‌اش نابود می‌شود!»
دیده‌اید غاصبانی را که زمینی را به ستم گرفتند، اما در همان زمین به بیماری و نکبت دچار شدند یا اختلاف خانوادگی، آرامششان را سوزاند؟
غصب، تنها یک گناه نیست؛ زنجیرهای از معاصی است: ظلم به صاحب زمین، فریب، حقه و نیرنگ، کلاهبرداری، صحنه سازی، رشوه، تبانی، اعمال قدرت، قطع پیوندهای خویشاوندی، نزاع، دروغ و نفرین مظلومان و ... .
پیامبر (ص) فرمودند:
«مَنْ أَخَافَ مُؤْمِنًا فَلَعَنَهُ اللَّهُ» (وسائل الشیعه، ج۱۸، ص۱۶)
«هر که مؤمنی را بترساند، خداوند او را لعنت می‌کند!»
آیا ارزش دارد برای چند متر زمین، همسایه‌ات را بترسانی و لعنت خدا را بخریدی؟
راه نجات، توبه‌ای واقعی است؛ نه گفتنِ «استغفرالله» به زبان! توبه دو شرط دارد:
۱. رد مظالم: بازگرداندن زمین به صاحبش یا جبران خسارت با رضایت او.
۲. استحلال: طلب بخشش از کسی که حقش را پایمال کرده‌ای.
امام خمینی (ره) تأکید می‌کنند:
«اگر زمین غصب‌شده نابود شده، باید عوض آن را پرداخت، وگرنه تکلیف ساقط نمی‌شود.» (تحریرالوسیله، ج۲، ص۴۹۵)
حتی اگر سند رسمی هم داشته باشید، ولی بدانید زمینی را ناروا گرفته‌اید، نزد خدا محکومید! پیامبر (ص) می‌فرمایند:
«الْحُکْمُ مَا حَکَمَتْ بِهِ الْقُلُوبُ» (وسائل الشیعه، ج۱۸، ص۱۶)
«حکم واقعی، آن است که قلب‌ها گواهی دهند!»
ای مردم! زمین امانتی الهی است برای نسل‌ها. اگر امروز به نام قدرت، زمین‌ها را می‌بلعید، فردا در محضر خدایی می‌ایستید که می‌فرماید:
﴿نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ﴾ (الهمزة: ۶)
«آتش برافروخته‌ی خداوند!»
پیش از دیرشدن، توبه کنید. اگر بر مال کسی تعدی کرده‌اید، با فروتنی نزد او روید و بگویید: «این زمین از آن توست؛ من خطا کردم.» زیرا امام علی (ع) فرمودند:
«العدلُ حیاهٌ» (غررالحکم، حدیث ۴۵۶)
«عدالت، زندگی است!»
آیا می‌خواهید زندگیِ جاودانه را با آتش دنیا و آخرت معامله کنید؟👇
نتیجه‌گیری:
غصب زمین، آتشی است که دنیا و آخرت را می‌بلعد! این هشدار قرآن و روایات، زنگ خطری برای همه‌ی ماست. توبه را به فردا نیندازید؛ چرا که فردایی خواهد آمد که هیچ سند و نفوذی کارساز نیست.
امام باقر (ع) هشدار می‌دهند:
«مَنْ ظَلَمَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ، أُخِذَ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» (الکافی، ج۳، ص۵۶۹)
«هر که به اندازه‌ی ذره‌ای ستم کند، روز قیامت بازخواست می‌شود!»
پس پیش از آنکه زمین زیر پایتان شعله ور شود، عدالت را برگزینید؛ زیرا عدالت، نفس زندگی است و زندگی بی عدالت، جهنمی بیش نیست! 🔥
✍️ سیدرضا جباری